Każdego dnia miliony ludzi korzysta z Internetu do wszelkiego rodzaju rzeczy. Zazwyczaj wprowadzamy adres internetowy lub URL i otrzymujemy nasz strona internetowa. Czasami jednak pojawia się błąd. Strona nie jest wyświetlana i wyświetlany jest kod statusu, który wskazuje na błąd. Wielu użytkowników nie rozumie jednak znaczenia tych kodów, choć mówią one wiele o tym, co się wydarzyło.
Czym dokładnie są kody statusu HTTP?
Kod statusu HTTP to kod, który jest wydawany przez serwer WWW do przeglądarki internetowej w celu przesłania pewnych informacji. Kody te są używane głównie w celu poinformowania przeglądarki o tym, jak postępować z zapytaniem lub w celu udzielenia odpowiedzi na zapytanie. Zwykły użytkownik zazwyczaj zauważa taki kod statusu, gdy coś nie działa. Jednym z najbardziej znanych kodów stanu jest nie znaleziona strona Error 404. Jednak kod statusu jest wyświetlany nie tylko w przypadku wystąpienia błędów. Nawet jeśli operacja zakończyła się sukcesem, użytkownik jest przekierowywany, lub jeśli na serwerze wykonywane są różne inne akcje i działania, są one przekazywane do przeglądarki w kontekście kodów stanu. W większości przypadków jednak ty, jako zwykły użytkownik, nic nie zauważysz.
Grupy kodu statusu
Wszystkie kody statusu HTTP są podzielone na sześć grup, które są ponumerowane od jednej do sześciu i dziewięciu, z których każda odnosi się do konkretnej kategorii komunikatów. Generalnie grupy są przydzielane w następujący sposób:
* 1xx wyjść informacje ogólne
* 2xx zawiera kody dla udanych operacji
* 3xx zawiera kody do przekierowania i spedycji
* 4xx jest odpowiedzialny za błędy klienta
* 5xx jest odpowiedzialny za błędy serwera
* 9xx wyjść błędy własnościowe
Te sześć grup zawiera wszystkie kody stanu dla protokołu HTTP. Każda grupa zawiera inną liczbę kodów, które wskazują konkretną sytuację, stan lub status.
Grupa 1xx - Informacje ogólne
Grupa ta składa się z trzech statusów, a mianowicie kodów statusu 100, 101 i 102, które są odpowiedzialne za dostarczanie ogólnych informacji i notatek. Na przykład, kod 100 zwraca do przeglądarki polecenie Kontynuuj, informując ją, że może ono być kontynuowane przy potencjalnie dużym i ciężkim żądaniu serwera. Z kolei kod 101 mówi przeglądarce, że protokół jest zmieniany, np. przy przełączaniu z HTTP na FTP itp. Wreszcie, kod 102 oznacza Przetwarzanie i informuje przeglądarkę, że żądanie jest nadal aktywnie przetwarzane. W ten sposób zapobiega się przekroczeniu limitu czasu. Kody z tej kategorii są używane wyłącznie do komunikacji z przeglądarką, więc zazwyczaj nic nie zauważasz.
Grupa 2xx - Skuteczna działalność
Te kody mają charakter czysto informacyjny. Stany w tej kategorii dają prostą informację zwrotną, np. OK, że formularz został przesłany, lub że strona celowo nie zawiera żadnej treści. W większości przypadków, jako normalny użytkownik, nie zauważasz tych kodów i nie potrzebujesz ich.
Grupa 3xx - Spedycja
Grupa 300 kodów zajmuje się wyłącznie dywersjami. Zawierają one informacje zwrotne, na przykład na temat stałego przekierowania, korzystania z proxy, itp. Ich głównym celem jest poinformowanie przeglądarki o tych przekierowaniach i wskazanie właściwego adresu URL lub ścieżki. Jako użytkownik, zwykle nie dostaniesz nic lub bardzo mało z kodów statusu tej grupy.
Grupa 4xx - Błąd klienta
Grupa 400 jest pierwszą grupą, która zajmuje się aktualnymi komunikatami o błędach. W tym przypadku są to błędy klienta, czyli problemy spowodowane przez klienta, czyli przeglądarkę internetową, lub błędy wywołane przez klienta. Liczba różnych kodów błędów jest znaczna, ale zwykły użytkownik zazwyczaj napotyka głównie trzy kody z tej grupy, a mianowicie 400, 403 i 404.
Błąd 400 - Złe żądanie oznacza błędne żądanie. Tutaj przeglądarka zażądała funkcji lub strony. Jednakże żądanie było nieprawidłowo skonstruowane i dlatego nie mogło zostać wykonane przez serwer. Często też dostajesz Błąd 403 - Niedozwolony. Ten błąd pojawia się zawsze, gdy wchodzisz na stronę internetową, do której nie masz dostępu. Na przykład, jeśli chcesz uzyskać dostęp do katalogu na serwerze bez odpowiednich praw lub wprowadzić niewłaściwe dane dostępu w zapytaniu .htaccess, otrzymasz ten komunikat o błędzie. Zdecydowanie najczęstszym błędem jest błąd 404 - Nie znaleziono. Za każdym razem, gdy wprowadzasz nieprawidłową lub błędną stronę internetową, odpowiedzią jest Błąd 404.
Grupa 5xx - Błąd serwera
Jeśli grupa 400 oznacza błędy klienta, czyli błędy spowodowane przez przeglądarkę internetową, to grupa 500 oznacza coś zupełnie przeciwnego. Zwraca komunikaty o błędach, które zostały wywołane przez serwer lub spowodowane na serwerze. Prawdopodobnie najbardziej znanym błędem jest Error 500 - Internal Server Error. Jest to zbiorczy komunikat błędu dla szeregu błędów serwera, które nie posiadają własnego kodu i nie są szczegółowo określone. Inne często występujące błędy serwera to błąd 502 Bad Gateway, np. gdy używany jest zły serwer proxy lub przekierowanie nie powiodło się, oraz błąd 503 Service Unavailable, gdy serwer jest tymczasowo niedostępny, np. z powodu konserwacji. Czasami napotkasz również błąd 504 Gateway Timeout, który informuje, że połączenie zostało przerwane z powodu przekroczenia limitu czasu. Szczególnie na ważnych stronach internetowych lub ofertach specjalnych, częściej napotkasz Error 509 - Bandwidth Limit Exceeded. Komunikat ten wskazuje, że żądanie zostało przerwane, ponieważ w przeciwnym razie Szerokość pasma serwer zostałby przekroczony.
Grupa 9xx - Komunikaty o statusie własności
Grupa 900 jest całkowicie zarezerwowana dla własnych, tzw. własnych komunikatów o błędach. To powinien być serwer Administratorzy i webmasterów do tworzenia i używania własnych komunikatów o błędach i kodów statusu. Z tego powodu wykorzystanie statusów może się różnić w zależności od serwera i od konfiguracji do konfiguracji. W związku z tym nie można również podać wyjaśnienia kodów ani informacji o tym, jakie kody są stosowane.
